استراتژی در اسکیل آپ ها چگونه باید باشد؟
در این مقاله به این موضوع می پردازیم که یک رویکرد “مارپیچ سه گانه” مشترک و یکپارچه برای طراحی سیستم، برنامه ریزی کسب و کار و توسعه استراتژی اسکیل آپ ضروری است. فرایند اجرای استراتژی اسکیل آپ کسب و کار، به اندازه ی محصول مهم است.
این فرایند طراحی یکپارچه شامل مفهوم سازی، اعتبار سنجی، طراحی، آزمایش میدانی، پیاده سازی و ارزیابی در یک فرایند تکرار شونده است. از طریق بحث در مورد چندین مطالعه موردی، این مقاله به بررسی اصول توسعه استراتژی پیاده سازی (implementation strategy development) می پردازد که به مفهوم سازی یک فرآیند طراحی سه مرحله ای مارپیچ (a triple-helix design process) برای ونچر های فناورانه پایدار و مقیاس پذیر، بطور خاص برای پایه زمینه های هرمی اطلاع می دهد.
برای دهه گذشته، برنامه مهندسی انسان دوستانه و کارآفرینی اجتماعی (HESE) در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا منجر به راه اندازی چندین سرمایه گذاری مبتنی بر فناوری در مناطق مختلف جهان شده است. در مورد این ونچرها، بزرگترین چالش ها جنبه های فنی نبود، بلکه مسائل مربوط به برنامه ریزی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی و مسائل مربوط به برنامه ریزی کسب و کار بود ، که عمدتا در مراحل اجرای ونچرها بود. به عنوان مثال، یک تیم هضم بی هوازی در جامائیکا به سرعت فهمید که بزرگترین مانع، فرآیند شیمیایی یا حتی نگرانی مشتریان نیست بلکه توسعه اعتبار و توزیع کار بین دانشگاههای همکار است. در کنیا، یک پروژه زیرساخت آسیاب بادی تلاش کرد تا مشارکت مساوی از همه دست اندرکاران را تأمین کند.
یک ونچر برای ساخت به همراه چگونگی تضمین عدالت (پولی و غیر پولی) بین همه ذینفعان در نظر گرفته شده است. بسیاری از نمونه های مشابه شامل کالاهای مصرفی با دوام و پر سرعت ، از جمله انتشار نوآوری های ارتباطات از راه دور و موفقیت خرده فروشان آنلاین. در همه این شرایط، استراتژی پیاده سازی موفقیت ونچر را نمی توان دست کم گرفت، و به ویژه وابسته به جهت گیری کارآفرینان است . این پژوهش قصد دارد با ایجاد یک چارچوب ساختاری برای رسیدگی به این نگرانی ها در مراحل اولیه توسعه ونچر، نیاز به یک الگوی جامع اجرایی را برطرف کنیم.
در این مطلب به موارد زیر پرداخته می شود؛
مثال هایی از مشکلات و پرداختن به مسائل اجرایی مربوط به ونچرهای کارآفرینانه. سپس ما مرحله اجرایی را در چارچوب چرخه ونچر تعریف خواهیم کرد و جایگاه آن را در چارچوب توسعه ونچر پیشنهادی بحث خواهیم کرد.
در نیمه دوم مطلب، ما در مورد چالش های اجرای مشترک منابع انسانی و مالی بحث خواهیم کرد و از اهمیت ادغام استراتژی پیاده سازی با طراحی مهندسی و استراتژی کسب و کار از مراحل اولیه بحث می کنیم.
در این مقاله با مرور این استراتژی های پیاده سازی و مبادلات تجاری در چهارچوب فرمولاسیون چارچوب سه مارپیچ آینده نتیجه گیری می شود. اولین قدم برای درک نیاز به توسعه یک چارچوب فراگیر ونچر، درک چالش های ونچر های مبتنی بر فناوری است. چالش های مبتنی بر استارت آپ و اسکیل آپ، صرفاً نمی توانند اذعان شوند.
چنین نقص هایی ، که با طراحی محصول و توسعه مدل کسب و کار آشکار می شود ، اغلب حاکی از آن است که مدل کسب و کار فقط برای انجام اقدامات پایدار (مدل حالت پایدار) مناسب است. با این وجود ، در حالی که مدل حالت پایدار بسیاری از مباحث مهم در گسترش مشاغل و کسب سهم بازار را در بر می گیرد ، تنها چشم انداز نهایی عملکردهای ونچر است. برای دستیابی به این الگوی پایدار کسب و کار، کارآفرینان باید کسب و کار خود را در مراحل میانی رشد دهند
استراتژی پیاده سازی شامل آن مدل های کسب و کار گذرا است که امکان افزایش مقیاس ونچر را فراهم می کند. همانند مدل حالت پایدار ، این مراحل گذرا الزامات دیگری را در مورد استراتژی طراحی محصول و اجرای محصول به همراه دارد.
استراتژی اجرای باید به همان اندازه مدل کسب و کار در حالت پایدار برجسته باشد، تا این الزامات و مبادلات تجاری شناسایی و پرداخته شود.
متأسفانه، استراتژی اجرایی به طور کلی به مدل کسب و کار حالت پایدار توجه نمی کند. لازم به ذکر است که استراتژی پیاده سازی مجموعه کاملی از استراتژی Go to Market (GTM) است. استراتژی GTM بر بازاریابی به مشتریان اولیه و سپس عبور از بازار به بازارهای انبوه متمرکز است. از طرف دیگر ، استراتژی پیاده سازی تمامی جنبه های ونچر را شامل می شود – از طراحی محصول گرفته تا روابط مشتری، کانال های فروش، برنامه های نگهداری و چالش های دسترسی به سرمایه – در مرحله مقیاس پذیری ونچر. آماده سازی تیم های ونچر با رویکردی منظم برای پرداختن به چالش ها و فرصت های بالقوه اجرای ونچر، ظرفیت کارآفرینان را برای پیش بینی موانع افزایش می دهد و باعث افزایش دوام ونچر آنها می شود.
برای تسهیل در نظر گرفتن جامع چالش های ونچر در مراحل اولیه، ما از یک رویکرد “مارپیچ سه گانه” یکپارچه حمایت می کنیم که شامل طراحی سیستم ، استراتژی کسب و کار و تدوین استراتژی پیاده سازی است. این برخلاف مدلهای طراحی مهندسی معمول است که نمونه آن با فرآیند برنامه ریزی خطی تر و کوتاه مدت تر است اولریش و اپپیجر (۲۰۱۲) ، توسعه مفاهیم تفصیلی ، مدل سازی هزینه، آزمایش و پالایش ، طراحی نهایی و رمپ تولید است.
به جای این پیشرفت طراحی به مشاغل ، مدل مارپیچ سه گانه برای کمک به کارآفرینان در درک اهمیت طراحی ، تجارت و برنامه ریزی اجرای در کل مراحل توسعه کسب و کار کارآفرینی کمک می کند.
برای نشان دادن کمبودهای رویکردهای جزئی و نشان دادن لزوم توسعه یک ساختار جامع و واقعیت بخشیدن به ونچر، این مقاله به بررسی برخی سؤالات مربوط به اجرای مشترک می پردازد که شرکتهای نوپا باید به آن بپردازند. ما چندین مورد را در مورد حالتهای شکست استفاده خواهیم کرد تا استدلال کنیم که راه حلها باید از مرحله مفهومی به بعد به صورت جامع در نظر گرفته شوند. این روند همچنین نمایانگر یک رویکرد جدی تر برای تحلیل شکست ونچر است که معمولاً در رسانه های غیررسمی مانند وبلاگ ها و گزارش های داخلی منتقل می شود.
تجزیه و تحلیل حاصل، ایجاد ابزارهای دیگر را قادر می سازد و به شرکتهای دیگر که همچنان به مبارزه با سؤالات مربوطه ، کمک می کند ، از جمله اینکه چگونه و چه زمانی جامعه و ذینفعان را درگیر کنند ، یک نهاد حقوقی تشکیل دهند ، روشهای پرداخت اولیه را کنترل کنند و تصمیم بگیرند که چه زمانی باید بین آنها جابجا شوند. مرحله اجرای یک ونچر بین راه اندازی محصول رخ می دهد و هنگامی که مدل کسب و کار حالت پایدار ونچر عملی شود. این نمودار بطور کیفی این مرحله را در زمینه چرخه عمر ونچر نشان می دهد.
چرخه عمر ونچر
برای اهداف برنامه ریزی ونچر، در میان مدلهای مفید تصویری، چرخه عمر ونچر اغلب به صورت کیفی به عنوان زمان در مقابل درآمد و یا به سادگی در مقابل “بلوغ ونچر” ترسیم می شود. این منحنی S شکل به سه مرحله کلی تقسیم می شود: توسعه ایده اولیه، شروع پیاده سازی در زمان عرضه محصول و حالت پایدار که منسوخ شدن را پایان می دهد. با این حال، معیارهای انتقال از اجرای به حالت پایدار کمتر تعریف شده است. تعیین نقطه ای در آن بتوان پارادایم های اجرا را به نفع استراتژی های حالت پایدار کنار گذاشت از قبل دشوار است و متعیر است.
از طرف دیگر، استراتژی پیاده سازی می تواند به عنوان راهی برای آموزش جزئی تر و عملی شدن “طرز تفکر” ، “تفکر کارآفرینانه” و “تفکر سیستمها” در برنامه ها و متن های مختلف در نظر گرفته شود (پاتل و مهتا ۲۰۱۲). در حالی که آنها مفاهیم اساسی بسیاری را نشان می دهند، این کلمات کلیدی انتزاعی بوده و همپوشانی دارند و موجب ناسازگاری ها و حذفیات درونی و بین هر یک می شود، که در نتیجه ونچرها را در معرض خطر غیرضروری قرار می دهد
در نهایت اینکه مبتدیان هنگام تلاش برای راه اندازی مشاغل کارآفرینانه، با تعدادی از خطرات جدی در آموزش طراحی مهندسی و توسعه مدل کسب و کار روبرو می شوند. پرداختن به این سهل انگاری های مربوط به استراتژی اجرای استارت آپ و اسکیل آپ، نیاز به یک مدل مارپیچ سه جانبه از طراحی محصول ، توسعه کسب و کار و استراتژی پیاده سازی دارد.
مسائل مربوط به اجرای این برنامه شامل موارد زیر است اما محدود به آنها نمی شود؛ سطح مشارکت ذینفعان، جذب مشتریان محلی قهرمان محصول، رسمی شدن ونچر، کمک هزینه ، فرصت های طعمه و قلاب (bait-and-hook opportunities,)، انتخاب ویژگی ها و مدل های درآمد چند بخشی. این موضوعات باید از مرحله مفهوم سازی در نظر گرفته شود، نه اینکه فقط هنگام راه اندازی محصول، به صورت موقت و خاص مورد بررسی قرار گیرد.
سؤالات مطرح شده و مواردی که در این مطلب مورد بحث قرار گرفته اند، بیانگر برخی از اصول بالقوه توسعه استراتژی اجرا (پیاده سازی) است. مراحل بعدی بررسی این اصول به طور مستقل است. تحقیقات بیشتر به تعیین تعامل آنها با یکدیگر و همچنین روابط آنها با توسعه محصولات مختلف و تصمیمات استراتژی کسب و کار پایدار کمک خواهد کرد.
این تجزیه و تحلیلها به توسعه یک مدل مارپیچ سه گانه رسمی برای طراحی مهندسی ، برنامه ریزی کسب و کار و توسعه استراتژی پیاده سازی می پردازند. تلاش شده است ارتباط تئوری انتشار نوآوری ها با رویکرد طراحی یکپارچه برای واقعی سازی ونچرهای کارآفرینانه در زمینه های پایه هرمی بررسی شود.
تیم تولید محتوای گروه مشاوران غزال
این مقاله به کوشش اعضای گروه مشاوران غزال تولید شده است.
غزال تا اوج کسب و کار همراه شماست.
